Tag: نایلون

تولید نایلون و پلاستیک یکی از صنایع بزرگ و مهم در جهان است که در تولید مواد پلاستیکی برای مصارف مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. این صنعت از نظر اقتصادی بسیار مهم است،

اما همچنین به دلیل تولید مقادیرعظیمی از پسماندهای پلاستیکی و اثرات زیست‌محیطی منفی،مسائل محیط‌زیستی جدی نیز به همراه دارد. در این مقاله، به بررسی فرآیند

تولید پلاستیک و نایلون، مواد اولیه مورد استفاده، و مشکلات زیست‌محیطی مرتبط با این صنعت می‌پردازیم.

فرآیند تولید پلاستیک:

1. مواد اولیه: فرآیند تولید پلاستیک با استفاده از مواد اولیه شروع می‌شود. مواد اولیه اصلی شامل نفت خام (که در پالایشگاه‌ها تبدیل به مواد پتروشیمیایی می‌شود) و گاز‌های طبیعی می‌شوند.
2. پالایش نفت و گاز: مواد اولیه پس از استخراج از زمین، به پالایشگاه‌ها منتقل می‌شوند و در آنجا پالایش می‌شوند تا به مواد پتروشیمیایی تبدیل شوند.
3. پلیمریزاسیون: مواد پتروشیمیایی از مرحله پلیمریزاسیون عبور می‌کنند. در این مرحله، مولکول‌های کوچک پلیمریزه می‌شوند و به زنجیره‌های بلندتری تبدیل می‌شوند.
4. افزودن مواد افزودنی: به منظور تغییر خواص پلاستیک و تولید محصولات مختلف، مواد افزودنی مانند پیگمنت‌ها، مواد نرم‌کننده، و مواد مقاومت دهنده به پلاستیک اضافه می‌شوند.
5. تولید محصول نهایی: در این مرحله، پلاستیک به شکل‌ها و ابعاد مورد نظر تولید می‌شود. این مرحله ممکن است شامل فرآیندهای اکستروژن، فرم‌دهی، و تزریق پلاستیک باشد.

مواد اولیه مورد استفاده:

• پلاستیک‌ها از مواد پتروشیمیایی مانند اتیلن، پروپیلن، و پتروکیمیکال‌های دیگر به دست می‌آیند.
• نایلون از مواد پتروشیمیایی مانند هکسامتیلن‌دی‌آمین و اسید آدیپیک تولید می‌شود.

مشکلات زیست‌محیطی:

1. آلودگی پلاستیکی: مصرف بی‌رویه پلاستیک و نایلون و دوران طولانی تجزیه آنها در محیط زیست به آلودگی پلاستیکی منجر می‌شود که اثرات زیست‌محیطی جدی از جمله آلودگی آب و خاک، آسیب به جانوران دریایی و پرندگان را ایجاد می‌کند.
2. تولید گازهای گلخانه‌ای: فرآیند تولید پلاستیک و نایلون به مصرف انرژی زیادی از منابع فسیلی منجر می‌شود و گازهای گلخانه‌ای را تولید می‌کند که تغییرات اقلیمی را تشدید می‌کند.
3. مشکلات دفن پلاستیک: دفن پلاستیک‌ها در زباله‌های جامد یا سوزاندن آنها باعث آلودگی هوا و خاک می‌شود و می‌تواند به سلامت انسان‌ها آسیب برساند.

تولید پلاستیک و نایلون از یک صنعت بسیار مهم است که در اقتصاد جهانی نقش بزرگی ایفا می‌کند، اما باید به دقت با مشکلات زیست‌محیطی مرتبط با آن مقابله شود.

اتخاذ اقداماتی برای کاهش مصرف پلاستیک تکرارپذیر و استفاده از پلاستیک‌های قابل تجدید مصرف می‌تواند به کاهش آثار منفی این صنعت بر محیط زیست کمک کند.

منبع :گروه پوشینه بسپار پرنیان

جهت سفارش نایلون/ شیرینگ/استرچ پالت بند کلیک کنید

 

 

 

نایلون یکی از پلاستیک‌های مصنوعی پرکاربرد است که در تولید انواع محصولات مانند بسته‌بندی‌ها، پوشاک، تجهیزات و بسیاری دیگر از محصولات مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با افزایش تولید و مصرف نایلون‌ها، مشکلات زیست‌ محیطی مرتبط با این پلاستیک‌ها نیز افزایش می یابد. یکی از راه‌حل‌های مهم برای کاهش تاثیرات زیست‌محیطی نایلون، بازیافت آن و استفاده مجدد از مواد بازیافتی است.

 فرآیندهای بازیافت نایلون: بازیافت نایلون به دو صورت بازیافت مکانیکی و شیمیایی صورت می‌گیرد

1-بازیافت مکانیکی: در این روش، نایلون‌های بازیافتی با استفاده از فرآیندهای فیزیکی مانند خردایش، ذوب و تراکم مجدد به شکل‌دهی می‌شوند. این روش ساده‌تر و اقتصادی‌تر است، اما معمولاً به کیفیت کمتری نسبت به نایلون اولیه منجر می‌شود.

2-بازیافت شیمیایی: در این روش، نایلون‌های بازیافتی به مواد شیمیایی تحت فرآیندهایی مانند هیدرولیز یا پلیمریزاسیون تحت مجموعه‌ای از واکنش‌های شیمیایی تبدیل می‌شوند. این روش بازیافت معمولاً کیفیت بهتری را ارائه می‌دهد، اما پیچیده‌تر و هزینه‌برتر است.

چالش‌ها در بازیافت Nylon: بازیافت پلاستیک همچنان با چالش‌هایی مواجه است که به عنوان موانعی در جهت پیشرفت این فرآیند می‌توانند ایفای نقش کنند. برخی از این چالش‌ها عبارتند از:

انواع مختلف نایلون: وجود انواع متعددی از نایلون‌ها با ترکیبات مختلف موجب ایجاد مشکلات در جداسازی و بازیافت صحیح مواد می‌شود.

آلودگی: نایلون‌های بازیافتی ممکن است به طور غیرمنظم با مواد خارجی آلوده شده که می‌تواند به کاهش کیفیت محصول بازیافتی منجر شود

فناوری‌های بازیافت پیشرفته: استفاده از فناوری‌های جدید در بازیافت نیازمند سرمایه‌گذاری و توسعه است.

تقاضای بازار: نقش تقاضا برای محصولات بازیافتی در پذیرش و توسعه بازیافت نایلون بسیار حائز اهمیت است.

با توجه به افزایش مصرف نایلون‌ها و تاثیرات زیست‌محیطی آن‌ها، بازیافت نایلون به عنوان یک راه‌حل مهم در جهت کاهش این تاثیرات مورد توجه قرار گرفته است.

با این حال، برای پیشرفت در این زمینه، نیاز به تحقیقات بیشتر در فرآیندها و فناوری‌های بازیافت، ایجاد زیرساخت‌های مناسب و افزایش آگاهی عمومی درباره اهمیت بازیافت نایلون داریم.

منبع :گروه پوشینه بسپار پرنیان

جهت سفارش شیرینگ/استرچ پالت بند کلیک کنید

 

 

 

تولید نایلون، یکی از پیشرفتهای مهم در زمینه شیمی و صنعت پلاستیک است که به دلایل مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گروه پوشینه بسپار در ادامه به برخی از مزایای تولید نایلون اشاره می‌کنیم:

1-مقاومت و استحکام بالا:نایلون دارای خصوصیت مقاومت و استحکام فیزیکی بالا است،

که این ویژگی‌ها از آن یک جایگزین مناسب برای مواد مانند پنبه و صوف در تولید محصولات مختلف می‌کند.

2-خواص مکانیکی مناسب:نایلون به دلیل مقاومتش در برابر کشش و شکست،

به خوبی در تولید قطعات و محصولاتی که نیاز به پایداری مکانیکی دارند، استفاده می‌شود.

3-زیبای و رنگ پذیری: نایلون قابلیت رنگ‌پذیری بسیار بالایی دارد و به سادگی قابل رنگ‌آمیزی است. این ویژگی به تولید محصولات با طرح‌ها و رنگ‌های متنوع کمک می‌کند.

4-مقاومت در برابر شرایط محیطی: نایلون دارای مقاومت خوبی در برابر تغییرات دما و رطوبت است.

این ویژگی‌ها آن را به یک ماده مناسب برای استفاده در شرایط محیطی متنوع از جمله بیرون از منزل تا برخوردهای با آب و هوای سرد می‌کند.

5-سبکی و انعطاف پذیری: نایلون به دلیل وزن نسبتاً سبک خود و انعطاف‌پذیری، برای تولیدات  لباس‌ها، کیف‌ها، پوشاک و وسایل ورزشی مناسب است.

6-مقاوم در برابر حشرات و میکروب ها: نایلون مقاوم در برابر حشرات، آفات و میکروب‌ها است که این ویژگی می‌تواند در ساخت محصولاتی که به تماس با عوامل زیستی در طول زمان معرض هستند، مفید باشد.

7-قابلیت بازیافت: نایلون از جمله پلاستیک‌های قابل بازیافت است، که می‌تواند در کاهش آلودگی محیطی به عنوان یک مزیت مهم محسوب شود.

با این وجود، لازم به ذکر است که تولید نایلون نیز با مشکلاتی همچون تاثیرات زیست‌محیطی منفی و وابستگی به منابع فسیلی مانند نفت مواجه است که نیاز به مدیریت مناسب دارد.

 

نایلون های فودگرید

نایلون چیست؟

 

 

 

 دراین مقاله اشاره خواهیم کرد مواد اولیه نایلون چیست؟:

اولین الیاف ساخته شده توسط بشر نایلون است که با تلاش دانشمندان از طریق ایجاد پیوند های مولکولی و تشکیل پلیمر ساخته شد.ماده ای که به عنوان پلیمر پایه در ساخت نایلون استفاده میشود پلی اتیلن میباشد.

ساختار پلی اتیلن متشکل از زنجیره ای بلند از اتم های کربن است

که به صورت دو به دو با پیوند های دوگانه به هم متصل میشوند و در شاخه های ان ها نیز اتم های هیدروژن به کربن ها وصل میشوند.

این ساختار با ایجاد ترکیب میان گاز طبیعی و نفت خام و در اثر یک سنتز شیمیایی رخ میدهد.

همینطور استفاده از پلی اتیلن در تولید نایلون  به خاطر دو ویژگی مهم ان است که:

اول اینکه پلی اتیلن خاصیت گرمانرم دارد و هنگامی که تحت شرایط دمایی بالا قرار میگیرد نرم و منعطف میشود .

به همین علت که نایلون ها در حالی که ترم و منعطف هستند از مقاومت خوبی در برابر ضربه برخوردارند.مواد اولیه نایلون چیست؟

گرانول همان پلی اتیلن است ولی به شکل دانه و گلوله ای شکل است

پس پلی اتیلنی که در ساخت نایلون استفاده میشود به دو شکل پودری و گرانولی میباشد.

مزیتی که باعث شده بسیاری از تولید کنندگان نایلون همانند .

تولیدی پوشینه بسپار از گرانول پلی اتیلنی استفاده کنند این است که  بر خلاف نوع پودری پلی اتیلن هدر رفت کمتری دارد.

و در هوا پراکند نمی شود و خطر بیماری های تنفسی را کاهش می دهد .

یک از مطالبی که باید بدانید این است که به کمک اضافه کردن برخی مواد افزودنی به پلیمر ها خواص ان ها را تقویت میکنند.

و در فرمول تولید نایلونها افزودن مواد را به منظور ارتقای مقلومت کسشانی و تنظیم شبکه ساختاری و افزایش شفافیت سطح نایلون ها ی پلی اتیلنی استفاده میکنند .

 

بیماری ها ی تنفسی  کار با پلی اتیلن

 

نایلون(nylon) یکی از پلیمرهای مهم و گسترده استفاده شده در صنایع مختلف است.

این پلیمر به دلیل خواص فیزیکی و مکانیکی برتر، از فیبرهای مصنوعی تا پلاستیک‌های مهندسی و کاربردهای پزشکی، از پوشاک تا بسته‌بندی، بازیافت و غیره، در بسیاری از محصولات و صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اما به منظور بهبود کیفیت نهایی nylon و تأمین خواص بهینه آن، باید به فاکتورهای مهمی که در فرآیند تولید و خواص نهایی ان تأثیرگذار هستند، توجه ویژه‌ای شود.

این مقاله به بررسی فاکتورهای کلیدی و مهم در کیفیت نایلون در مجموعه پوشینه بسپار می‌پردازد.

1-انتخاب ترکیب شیمیایی مناسب:

ترکیب شیمیایی در nylon  بر اساس نوع اتم‌ها و اتصالات مختلف می‌تواند متغیر باشد. به عنوان مثال، نایلون ۶، نایلون ۶٬۶ و نایلون ۱۲ از جمله انواع شناخته شده نایلونها هستند

که هر کدام خواص و کاربردهای خاص خود را دارند. انتخاب ترکیب شیمیایی مناسب برای کاربردهای مورد نظر از جمله مهم‌ترین مواردی است که بر کیفیت نهایی ان تأثیر می‌گذارد.

2-کنترل وزن مولکولی:

وزن مولکولی نایلون نقش مهمی در خصوصیات مکانیکی، مقاومتی و حتی ترمیکی آن ایفا می‌کند.

وزن مولکولی بالاتر معمولاً منجر به خواص مکانیکی بهتر و کیفیت بالاتر نایلون می‌شود. کنترل دقیق وزن مولکولی از طریق فرآیندهای تولید می‌تواند به بهبود کیفیت نایلون کمک کند.

3-روش تولید و فرآیند تولید:

روش‌های تولید نایلونها می‌توانند شامل فرآیندهای مختلفی مانند پلیمریزه کردن، اکسترودرهای فیلم، فرمینگ و حق نخوردن بافت باشند. این فرآیندها می‌توانند تأثیر زیادی بر خواص و کیفیت نهایی نایلون داشته باشند. بهینه‌سازی و کنترل دقیق این فرآیندها به بهبود کیفیت نهایی نایلون کمک می‌کند.

4-تراکم بلورها: (Crystallinity)

بلورهای نایلونها دارای ساختار بلوری منظم‌تری هستند و معمولاً خواص مکانیکی و مقاومتی بهتری نسبت به نایلونهای غیربلورین دارند. بهینه‌سازی تراکم بلورها دران  می‌تواند بهبود قابل توجه‌ای در کیفیت و خصوصیات آن ایجاد کند.

5-استفاده از مواد تقویت‌کننده:

اضافه کردن مواد تقویت‌کننده مانند الیاف شیشه‌ای یا کربنی به نایلون می‌تواند خصوصیات مکانیکی آن را بهبود بخشد و نیروهای کششی و ضربه‌ای را افزایش دهد.

6-مقاومت در برابر حرارت و پایداری حرارتی:

مقاومت نایلونها در برابر حرارت و پایداری حرارتی بسیار مهم است، زیرا در برخی کاربردها نیاز به مقاومت در برابر دماهای بالا و شرایط حرارتی استرس زا وجود دارد. اضافه کردن مواد پایداری حرارتی می‌تواند به کیفیت نهایی ان کمک کند.

7-مقاومت شیمیایی:

مقاومت نایلونها در برابر مواد شیمیایی مختلف نیز از جمله فاکتورهای مهمی است که باید در نظر گرفته شود، زیرا در برخورد با مواد شیمیایی مختلف ممکن است تغییراتی در خواص و کیفیت آن ایجاد شود.

با توجه به اهمیت گسترده و کاربردهای مختلف  nylon در صنایع، بهبود کیفیت آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

فاکتورهای مذکور می‌توانند در بهبود کیفیت نهاییnylon تأثیرگذار باشند. با بهینه‌سازی ترکیب شیمیایی، کنترل وزن مولکولی، فرآیندهای تولید، تراکم بلورها و استفاده از مواد تقویت‌کننده و مواد پایداری حرارتی، می‌توان به خواص و کیفیت بهتری درnylon دست یافت

و از مزایای این پلیمر در صنایع مختلف بهره‌برداری نمود.

 

مطالب بیشترویژگی محصولات  فود گرید پوشینه بسپار

انواع نایلون

تاریخچه نایلون 

 

نایلون چیست؟

نایلون اولین الیاف مصنوعی است که توسط بشر ساخته شده و ترکیبی از پلیمر و پلی آمید می باشد. تاریخ ثبت این اختراع سال 1935 میلادی و امتیاز آن مربوط به شیمیدان مشهور والاس کارترز و شرکت آمریکایی DuPont می باشد. نایلون نوعی پلیمر است که از مواد نرم تولید شده و اولین مصارف آن در تولید جوراب زنانه و برس مسواک بود. از مهم ترین نایلون های آن زمان می توان به نایلون 6 و نایلون 6و6 اشاره کرد. در ادامه در مورد تاریخچه نایلون به طور مفصل صحبت خواهیم کرد.

تاریخچه نایلون

شرکت دوپونت در ابتدا باروت و پس از آن رنگ تولید می کرد و پس از جنگ جهانی دوم به تولید مواد شیمیایی دیگری پرداخت. یکی از این محصولات فیبر مصنوعی( ابریشم مصنوعی) بود که در آن زمان کاربرد بسیار زیادی داشت. در جنگ جهانی دوم ابریشم کمیاب شده بود و ابریشم مصنوعی جایگزین بسیار مناسبی برای آن شد و در تهیه وسایل نظامی از جمله تایر خودروها، چتر نجات، جلیقه های ضد گلوله و … مورد استفاده قرار گرفت. هم چنین به دلیل قیمت بسیار پایین تر ابریشم مصنوعی نسبت به ابریشم آسیایی این ماده به کلی جایگزین ابریشم آسیایی شد و تجارت ابریشم ژاپن با زیان بسیار بزرگی روبرو شد.

دوپونت و اختراع نایلون

در ادامه تاریخچه نایلون ، پروژه اختراع نایلون در شرکت دوپونت در سال 1927 توسط چارلز استاین مطرح شد و در این شرکت دپارتمان مواد شیمیایی از چندین تیم تحقیقاتی کوچک تشکیل شده بود و هدف آن ها تمرکز بر پژوهش هایی بود که منجر به کاربردهای عملی تحقیقات می شد. سرپرستی تیم تحقیقاتی پلیمر به والاس کاروترز سپرده شد. تحقیقات وی باعث پیشرفت عظیمی در صنعت پلیمر شد.

در ابتدای سال 1930، تیم تحقیقاتی والاس کاروترز موفق به ساخت دو پلیمر مصنوعی دیگر شدند. یکی از این پلیمرها نئوپرن بود، این ماده لاستیک مصنوعی است و در جنگ جهانی دوم کاربردهای فراوانی داشت. پلیمر بعدی ماده ای سفید رنگ بود با خاصیت کشسانی بسیار بالا که در تولید پوشاک از آن استفاده می شد و بعدها با چندین سال تحقیق و پژوهش به نایلون تبدیل شد.

در ابتدای سال 1935، تیم والاس کارترز موفق به تولید نایلون 6.6 شدند، در واقع اولین نایلون، 6.6 بود و توسط والاس کارترز در مرکز تحقیقات دوپونت سنتز شد. این ماده دارای خاصیت ارتجاعی فوق العاده بود اما برای تولید انبوه در مقیاس صنعتی نیازمند فرآیندهای بسیار پیچیده ای بود. دوپونت موفق به کسب حق اختراع پلیمر در سال 1938 شد و توانست منحصرا تولید فیبر را به دست بگیرد.

با همکاری سه دپارتمان تحقیقات شیمیایی، آمونیا و ریون(ابریشم مصنوعی) در شرکت دوپونت پروژه تولید نایلون به سرانجام رسید. این پروژه مزایای بسیاری از جمله اشتغال زایی، پیشرفت تکنیک های مهندسی، پیشرفت تکنولوژی، اثبات اهمیت علم مهندسی شیمی و … را دارا بود. راز موفقیت پروژه نایلون اتحاد و همکاری مهندسین و شیمیدان های شرکت دوپونت بوده است.

بازاریابی نایلون

استراتژی های بازاریابی مدیران دوپونت روز به روز بر محبوبیت نایلون افزودند و با تبلیغات متنوع تقاضا برای این محصول افزایش یافت. یکی از اصطلاحات مربوط به تبلیغ نایلون درج عبارت “محکم به اندازه فولاد و ظریف به اندازه تار عنکبوت” بود. امتیاز بعدی نایلون کاهش واردات ابریشم از ژاپن بود که منجر به کاهش هزینه ها شد.

تولیدات نایلونی دوپونت

تولید نایلون در سال 1940 پس از عرضه ملی بسیار افزایش یافت. در اولین سال عرضه نایلون 64 میلیون جوراب شلواری نایلونی به فروش رسید. جوراب شلواری های نایلونی با ادعای عبارت با دوام و نابود نشدنی نسبت به جوراب شلواری های ابریشمی با دو برابر قیمت به فروش می رسیدند. در سال 1942، تقاضا برای نایلون از مصارف پوششی به مصارف ارتشی تغییر پیدا کرد. دوپونت تولید جوراب شلواری های نایلونی را متوقف کرد و بنا به ویژگی استحکام و قدرت مکانیکی بالای نایلون، ساخت چادر و چتر نجات برای مصارف جنگی را اولویت قرار داد. بدینگونه شرکت دوپونت موفق به تولید محصولات نایلونی به اقتضای هر دوره زمانی شد و تولیدات خود را گسترش داد.

نایلون و عناصر آن

چهار عنصر کربن، نیتروژن، هیدروژن و اکسیژن در تولید نایلون ها نقش دارند. همه این عناصر در طبیعت قابل دسترس هستند. منشا کربن زغال سنگ، منشا نیتروژن و اکسیژن هوا و منشا هیدروژن آب است. در عصر جدید می توان این عناصر را از گاز طبیعی، نفت خام، چوب ذرت و پوسته جو تامین کرد.

اساس کار فرآیند تولید نایلون به این صورت است که مولکول ها با هم پیوند داده و درشت مولکول ها را پدید می آورند. ماده ای که از پیوستن این مولکول ها به هم حاصل می شود نمک نایلون نام دارد. نمک نایلون در دیگ های بخار قوی حرارت داده می شود و مولکول ها به هم می پیوندند و زنجیره ای به نام بسپار(پلیمر) پدید می آید. بسپار با حرارت دیدن به مایع غلیظی تبدیل می شود. سپس این مایع غلیظ از صفحات مشبکی که منافذ ریزی دارد عبور داده می شود و به صورت الیاف خارج شده و خنک می گردد.

تابیدن چند رشته از این الیاف نخ نایلون را به وجود می آورد. در مرحله آخر نخ نایلون کشیده می شود تا جایی که طول آن به 4 برابر طول اولیه می رسد و نخی با استحکام بالا و دارای خاصیت کشسانی به نام نایلون پدید می آید.

دلیل نام گذاری نایلون

در کتابی که توسط شرکت دوپونت منتشر شده است(کانتکست، جلد7، شماره 1978،2) توضیحاتی در مورد نام نایلون وجود دارد که به عنوان نوران(Norun) به معنای شکاف پذیر شناخته می شده است اما از آن جهت که این نام با ویژگی هایش مطابقت نداشت( نایلون شکاف پذیر نیست)، این نام اصلاح شد و واژه Nourian جایگزین آن شد و در نهایت این واژه به منظور تلفظ بهتر به Nylon تغییر یافت.

کاربردهای نایلون

کاربرد عمده نایلون ها در صنعت نساجی و تولید الیاف می باشد. هم چنین به دلیل استحکام و قدرت مکانیکی بالا نایلون در ساخت بسیاری از قطعات صنعتی کاربرد دارد. به دلیل پیوندهای هیدروژنی موجود در زنجیره های پلیمری نقطه ذوب نایلون ها بسیار بالا می رود که موجب افزایش کاربرد این ماده در صنعت شده است.

در این مقاله در مورد تاریخچه نایلون به طور مفصل صحبت کردیم امیدوارم که مطلب فوق مورد توجه شما دوست داران این صنعت قرار گیرد.

 

جرقه گیری نایلون چیست؟

پلاستیک ها و انواع نایلون ها مقاومت بالایی در برابر چاپ و رنگ پذیری دارند و رنگ ها قدرت چسبندگی مناسبی برای آمیختن به این مواد ندارند. بنابراین عملیات جرقه گیری یکی از مهم ترین فرآیندها برای اعطای خاصیت چاپ پذیری به نایلون ها می باشد. در واقع این عملیات قدرت رنگ پذیری و چاپ پذیری نایلون ها را افزایش می دهد.

مکانیزم عملیات جرقه گیری

نایلون ها زنجیره های طویل پلیمری هستند که از به هم پیوستن مونومرها ساخته شده اند. مولکول های مرکب تنها به نقاط آزاد می توانند متصل شوند و از آنجایی که نقاط آزاد(انتهایی) پلیمرها نسبت به مونومرها کمتر می باشد از این رو مولکول های مرکب خاصیت چسبندگی کمی به نایلون ها از خود نشان می دهند و با فاصله های زیاد از هم روی نایلون نقش می بندند.

طی عملیات جرقه گیری شک الکترونیکی توسط دستگاه جرقه گیری به سطح نایلون ها داده می شود و الکترون ها با شتاب و فرکانس بالا به سطح فیلم پرتاب می شوند که منجر به شکسته شدن پیوندهای پلیمری و افزایش تعداد نقاط انتهایی و در نتیجه افزایش واکنش شیمیایی میان مولکول های مرکب و نقاط آزاد زنجیره ها می شود.

از سوی دیگر، توسط این جرقه ها پیوند مولکول های اکسیژن شکسته شده و گاز اوزون تشکیل می شود و این گازها گروه های کربونیل با سطح انرژی بالاتری ایجاد کرده و واکنش پذیری افزایش می یابد. از لحاظ فیزیکی نیز با انجام این عمل سطح نایلون زبر تر شده و مرکب به راحتی به سطح نایلون می چسبد و کیفیت و ظرافت چاپ افزایش می یابد.

جرقه گیری پیش از چاپ

انواع نایلون ها به دلیل قیمت مناسب و در دسترس بودن گزینه ای عالی برای استفاده در صنایع بسته بندی می باشند و از آنجایی که صاحبان صنایع تولیدی مایل به چاپ برند و تبلیغات خود بر روی نایلون ها می باشند، چاپ در صنایع بسته بندی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در نتیجه عملیات جرقه گیری به عنوان ضروری ترین بخش در صنعت چاپ نایلون ها به منظور افزایش کیفیت چاپ به شمار می رود. از فرآیندهای فلسکو، سیلک، آفست و هلیوگراور برای چاپ بر روی انواع نایلون ها می توان نام برد.

تاریخچه اختراع دستگاه جرقه گیری

اختراع دستگاه جرقه گیری نایلون که به نام کرونا نیز مشهور می باشد در دهه 1950 میلادی در دانمارک توسط مهندس ورنر ایزبی انجام شد. ورنر برای حل مشکل چاپ بر روی نایلون های یکی از مشتریان کارخانجات تولیدی به تحقیق و پژوهش پرداخت.

او پس از انجام آزمایشاتی دریافت که مشکل چاپ پذیری نایلون ها توسط شعله گاز و یا جرقه برطرف می شود اما این روش ها با مشکلاتی همراه بودند که منجر به ادامه بررسی ها برای یافتن روشی بهتر شدند. پس از مطالعات فراوان و انجام پژوهش های مداوم ورنر موفق به اختراع دستگاه جرقه گیری شد. در حال حاضر انواع مختلفی از این دستگاه برای جرقه گیری انواع فیلم های پلیمری موجود می باشد.

جمع بندی

به طور کلی جرقه گیری باعث افزایش خاصیت تر شوندگی می شود که این امر ارتقا توانایی تماس مایع با سطح را موجب می شود. به همین منظور اتصال هرگونه مایع از جمله مرکب به سطح نایلون ها انجام شده، فاصله مولکول های مرکب از هم کاهش یافته و کیفیت چاپ بالا می رود.

 

امروزه انواع مختلفی از نایلون ها تهیه و تولید شدند که از میان آن ها نایلون ساده و فیلم شیرینگ کاربردهای فراوانی دارند. نحوه رسیدن کالاها به مقصد حائز اهمیت ویژه ای است، بنابراین صنایع تولیدی نیازمند ایجاد بسته بندی های مقاوم و کاربردی برای محصولات خود هستند که سالم رسیدن کالاها به دست مشتریان تضمین شد. نایلون یکی از اصلی ترین ملزومات بسته بندی می باشد که از گذشته تا کنون دستخوش تغییرات بسیاری شده و امروزه انواع مختلفی از این محصول در دسترس می باشد که هر کدام کاربردهای متفاوتی دارند. در این مقاله به تفاوت نایلون ساده و فیلم شیرینگ می پردازیم.

نایلون ساده

بطور کلی به نایلون هایی که دارای ویژگی های خاص نباشند نایلون ساده می گویند. نایلون ساده را تقریبا در همه جا می توان یافت مانند ساک هایی که در فروشگاه ها در اختیار مردم قرار می گیرند. نایلون های ساده فیلم های پلی اتیلنی می باشد که از خواص آن ها می توان به انعطاف پذیری اشاره کرد. شفافیت این فیلم های پلی اتیلنی در مقایسه با فیلم های پلی پروپیلنی کمتر است اما خاصیت کشسانی بیشتری دارند.

نایلون فیلم شیرینگ

نایلون هایی که در اثر حرارت منقبض شده و جمع می شوند نایلون شیرینگ نام دارند.  این نوع نایلون شیرینک در صنایع بسته بندی کاربردهای فراوانی دارد. از این نایلون برای بسته بندی محصولات گوناگونی استفاده می شود. نایلون شیرینگ در برابر حرارت و افزایش دما حساس است و در اثر حرارت تغییر حالت داده و به دور محصولات جمع می شود.

تفاوت فیلم شیرینگ و ساده در چیست؟

امروزه در بسیاری از موارد نایلون ها کاربرد گسترده ای دارند و در صنایع مختلف انواع نایلون بسته بندی برای کاربردهای متفاوت استفاده می شود.

کاربرد و دسترسی

از جمله تفاوت های نایلون شیرینگ و ساده به دسترسی آن ها در میان عموم مردم و  صنایع، در واقع نوع کاربرد آن ها می توان اشاره کرد. نایلون شیرینگ بیشتر برای محصولات صنعتی و صنایع تولیدی کاربرد دارد و اکثرا در کارخانه ها استفاده می شود. نایلون های شیرینگ به دلیل وزن بسیار پایین، به وزن محصولات اضافه نمی کنند و این یک مزیت است. بعلاوه این نایلون ها بسیار مقاوم هستند و به راحتی قابل استفاده می باشند. اما نایلون های ساده در واقع همان نایلون هایی هستند که زمان های خرید مواد غذایی تا پوشاک، مورد استفاده قرار می گیرند که اصطلاحا به ساک های دستی معروف هستند و یا بصورت رول نایلون در اختیار مصرف کنندگان قرار می گیرتد.

حساسیت نسبت به حرارت و گرما

نایلون شیرینگ نسبت به دما و حرارت بسیار حساس است و در محدوده دمایی 220-160 تغییر حالت داده و جمع می شود. این نوع نایلون با استفاده از دستگاه شیرینگ پک محصولات را به طور کامل در بر می گیرد. لازم به ذکر است این تغییر حالت و جمع شدگی دلیلی بر بی کیفیت بودن محصول نیست و بالعکس یک مزیت بزرگ در حفظ امنیت و سلامت محصولات می باشد.

نایلون ساده نیز به دما و حرارت واکنش نشان می دهد، اما تغییر حالت آن از نایلون شیرینگ بسیار کمتر است و قادر به پک کردن و کنار هم نگه داشتن محصولات نیست. تفاوت دیگری در بحث کشش وجود دارد که کشش نایلون های ساده بسیار بیشتر از نایلون های شیرینگ است. در واقع نایلون شیرینگ پس از حرارت دیدن مقداری از خاصیت کشسانی خود را از دست می دهد و همین امر موجب محکم و منظم نگه داشتن محصولات کنار هم می شود.

مواد ثابت با درصد ترکیبات متفاوت

مواد تشکیل دهنده نایلون های شیرینگ و ساده یکسان است اما درصد ترکیب این مواد باعث بروز ویژگی های متفاوت این محصولات شده  است. این درصد متفاوت ترکیبات منجر به ایجاد محصولاتی با کاربرد یکسان ولی با ویژگی های منحصر به فرد شده اند. خاصیت جمع شوندگی شیرینگ نسبت به نایلون ساده از همین تفاوت سرچشمه می گیرد. سطح نایلون ساده براق و شفاف است و قابلیت چاپ پذیری بالایی دارد اما در مقابل سطح نایلون شیرینگ کمی کدر است ولی شیرینگ هم خاصیت چاپ پذیری دارد.

مقاومت بالا با وجود ضخامت کم

خاصیت جمع شدگی و چسبندگی نایلون های شیرینگ علی رغم ضخامت کم مزایای بسیاری به وجود آورده است که از جمله آن ها می توان به مقاوم شدن محصولات بسته بندی شده با شیرینگ نسبت به ضربات و ممانعت از ورود گرد و غبار به درون محصولات اشاره کرد اما این ویژگی در نایلون های ساده دیده نمی شود.

جمع بندی

انواع مختلف نایلون ها انقلاب عظیمی در صنایع بسته بندی ایجاد کردند و یخش عظیمی از این صنعت را به خود اختصاص دادند. در این مقاله به تفاوت دو نوع از این محصول یعنی نایلون شیرینگ و ساده پرداخته شد. با نوجه به ویژگی های منحصر به فرد نایلون شیرینگ از این محصول در صنایع تولیدی و کارخانجات و اما از نایلون ساده در مصارف خانگی و مشاغل کوچک مانند موسسات تبلیغاتی و فروشگاه ها استفاده می شود. پوشینه بسپار پرنیان تولید کننده انواع مختلف نایلون شیرینگ با کیفیت بالا آماده خدمت رسانی به شما مشتریان عزیز می باشد .

 نایلون چیست؟

nylonنام یکی از خانواده‌های پلیمرهای ترکیبی است که به طور عمده‌ای در تولید وسایل مصرفی و پوششی به کار می رود. نایلون اولین الیاف مصنوعی بود که  به دست انسان ساخته شد و یکی از پر کاربرد ترین پلیمر هاست که از مواد نرم تولید شده است. بر خلاف سایر فیبر های ارگانیک و یا نیمه ترکیبی، خاصیتی کاملاً ترکیبی دارد و این بدین معنی است که  هیچ ماده ی ارگانیک و اصلی در خود ندارد. در این مقاله قصد داریم که در مورد تفاوت نایلون پلی آمیدی و پلی اتیلن صحبت کنیم ،در ادامه همراه ما باشید .

 دسته بندی نایلون ها براساس ماده اولیه

مواد اولیه‌ای که در تولید نایلون مورد استفاده قرار می‌گیرد، مواد پلیمری هستند. در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی، نایلون را از پلیمرهایی که دارای ساختار پلی آمیدی هستند، تولید می‌کنند؛ اما در ایران، نایلون‌ها به کمک فیلم‌های دمشی که از پلی اتیلن به دست می‌آیند، تولید و روانه بازار می‌شوند.

معمولا از پلی اتیلن به عنوان پلیمر پایه در تولید نایلون‌ها و نایلکس‌ها استفاده می‌شود. پلی اتیلن‌ها به عنوان گروهی از مواد پلیمری، دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مشخصی هستند. به کمک اضافه کردن برخی مواد افزودنی به پلیمرها، خواص آن‌ها را می توان تقویت کرد. در تولید  مواد افزودنی را به منظور ارتقای مقاومت کشسانی، تنظیم شبکه ساختاری و افزایش شفافیت سطح نایلون‌های پلی اتیلنی انجام می‌دهند.

•  نایلون های پلی آمیدی

نایلون پلی آمید پلیمری است که توسط والاس کاروترز متخصص شیمی آلی کمپانی دوپونت که یکی از بزرگترین تولید کننده های مواد شیمیایی درآمریکا و جهان است درسال 1935 تولید شد. کاروترز روی این پروژه کارکرد تا درنهایت موفق شد درسال  1938اولین محصول نایلونی که مسواک با الیاف نایلون بود، تولید کند. بعد از تولید مسواک معروف ترین محصول نایلونی  که همان جوراب نایلونی زنانه بود به وجود آمد. پس از این کشف بزرگ بسیاری از دانشمندان در پی بدست آوردن محصولات جدید و کشف راز این محصول بودند و در این راستا آزمایش های گوناگونی انجام دادند .

نایلون اولین پلیمر ترکیبی است که در تجارت پیروز است. در جنگ جهانی دوم ابریشم کیمیا شده بود. بنابراین استفاده از این نوع از پلیمرهای ترکیبی زمانی آغاز شد که به دنبال جایگزینی برای کنف و ابریشم در ساخت چتر نجات، جلیقه و تایرهای بسیاری از خودروهای نظامی در جنگ جهانی دوم بودند، در واقع نایلون ساخته شد تا به جای ابریشم مورد استفاده قرار گیرد. دقیقاً پس از جنگ، مردم با فقدان مواد اولیه مانند نخ و ابریشم برای دوخت لباس‌های سنتی روبرو شدند و به همین دلیل نیز افرادی از ایده ای جدید کمک گرفته و پارچه ی چترهای نجات را به لباس تبدیل کردند.

پس از آن به کارگیری این نوع از پلیمرهای ترکیبی در لباس بانوان با استقبال خوبی روبرو شد و تولید لباس زیر و جوراب های ساق بلند از جنس نایلون روز به روز بیشتر شد. در همان دوره، نایلون با محبوبیت بیشتری در عرصه های مختلف مصرفی و ارتشی روبرو شد، حتی یکی از شعارهایی که برای تبلیغ نایلون از آن استفاده می کردند آن را مستحکم تر از فولاد و لطیف مثل تار عنکبوت تعبیر می کردند.

•  تقسیم بندی نایلون های پلی آمید

این محصول در درجه‌های مختلفی تولید می‌شود که درجه ۶ و ۶,۶ آن مهم ترین پلی آمیدها هستند و بیشترین میزان کاربرد در بازار و صنایع مختلف را دارند. نایلون 6 و نایلون 6,6 در صنعت به صورت الیاف به کار برده می شوند.

1-  نایلون 6

نایلون 6 یا پلی کاپرولاکتام  دارای استحکام کششی و سختی بالا بوده و از خواص ضد چروک، مقاومت سایشی، الاستیسیته و درخشندگی خوبی برخوردار است و همچنین مقاومت خوبی در برابر اسید و قلیا دارد. رنگ پذیری خوب از ویژگی های بارز این پلیمر به حساب می آید. نایلون ۶ را می توان با استفاده از تثبیت کننده ها در طول پلیمریزاسیون اصلاح کرده و خواص شیمیایی و واکنش پذیری آن را تقویت نمود.

nylon 6 پایداری هیدرولیکی خوب، هزینه ی ساخت و تولید کمتر و در تست های حرارتی عملکرد خیلی خوبی نسبت به نایلون ۶٫۶  دارد. نایلون ۶ در صنعت هواپیما و خودروسازی، ساخت تور، کالاهای مصرفی و صنعتی، طناب، لباس های کشی، ساخت رشته ی ابزار آلات موسیقی(تار، سه تار و ویولن)، صنایع الکترونیکی و برق مورد استفاده قرار می گیرند.

 

2- نایلون 6,6

این دسته از پلی‌آمید ها از هگزا متیل دی آمین و اسید آدیپیک سنتز می شوند.  به خاطرنقطه‌ی ذوب بالا، مقاومت حرارتی نسبت به نایلون ۶، مقاومت سایشی، استحکام و پایداری بالایی که دارند. در ساخت انواع قطعات اتومبیل، کیسه هوا، پوشاک، الیاف فرش، ساخت سی دی، چرخ دنده ها، بلبرینگ ها، عایق برق و… کاربرد دارند. جذب بالای آب و مقاومت شیمیایی پایین از معایب این گرید از پلی آمید به شمار می آید.

تولید محصولات  پلی آمید ۶٫۶ بصورت قالب ریزی تزریقی برای ساخت لوله، پروفیل ها، شیلنگ، خودکار مورد استفاده قرار می گیرند. برای افزایش سختی، مقاومت حرارتی و… این پلی آمید می توان از الیاف شیشه استفاده کرد.

 

 

مقایسه نایلون 6 و 6,6

خصوصیت مهم نایلون‌ها استحکام و وزن سبک آن‌ها است. این الیاف برخلاف بسیاری از الیاف مصنوعی، مقاومت سایشی بالایی دارند و در برابر چروک مقاوم هستند. بسیار الاستیک هستند و درخشش ابریشمی و ظاهری شبیه پنبه و پشم دارند. پارچه بافته شده از نایلون، رطوبت، هوا و گرما را به خوبی حبس می‌کند. تفاوت نایلون 6 و6,6 از تفاوت در ساختار آن ناشی می‌شود.

همانطور که گفته شد نایلون6 از اسید کاپرولاکتام حاصل می‌شود و نایلون6,6 مشتق از اسید آدیاپیک و هگزامتیلن دی‌آمین است. این تفاوت ساختاری باعث می‌شود نایلون 6 مقاومت دربرابر ضربه بیشتری داشته باشد.

از طرفی نایلون 6,6 دمای ذوب کریستالی 265 درجه سانتی‌گراد و نایلون 6 دمای ذوب کریستالی پایین‌تر(225 درجه سانتی‌گراد) دارد. همچنین نایلون 6,6 مقاومت کششی بالاتری دارد ولی به اندازه نایلون6 قابل بازیافت نیست. با توجه به موارد گفته شده و براساس کاربرد موردنظر از الیاف نایلون6 و نایلون 66 درکاربرهای مختلف استفاده می‌شود.

 نایلون های پلی اتیلنی

مواد اولیه هر محصولی نقش بسزایی در کیفیت و مرغوبیت محصول نهایی دارد. پلی اتیلن یکی از مهم ترین مواد تشکیل دهنده نایلون ها است.

پلی اتیلن اولین بار به طور اتفاقی توسط شیمیدان آلمانی هانس ون پخمان سنتز شد. او در سال 1898 هنگام حرارت دادن دی آزو متان، ترکیب مومی شکل سفیدی را سنتز کرد که بعد ها پلی اتیلن نام گرفت. اولین سنتز صنعتی پلی اتیلن توسط ازیک ناوست و رینولر گیسون از شیمیدان های معروف در 1933 صورت گرفت. این دو دانشمند با حرارت دادن مخلوط اتیلن و بنزآلدهید در فشار بالا ماده موم مانند به دست آوردند.

علت این واکنش وجود ناخالصی های اکسیژن دار در دستگاه های مورد استفاده بود که به عنوان ماده آغازگر پلیمریزاسیون عمل کرده بود. در سال 1935 مایکل پرین یکی دیگر از دانشمندها این روش را توسعه داد و تحت فشار بالا پلی اتیلن را سنتز کرد که این روش اساسی برای تولید پلی اتیلن در سال 1939 شد.

در طول جنگ جهانی دوم شرکتهای  ICI و Dupont در آمریکا تحقیقات بیشتری بر روی پلی اتیلن انجام دادند که در نهایت در سال 1944 تولید انبوه این ماده به عنوان مواد مصرفی در نایلون تحت لیسانس  ICI آغاز گردید.

  طبقه بندی پلی اتیلن ها

طبقه بندی اتیلن ها بر اساس دانسیته آنها صورت می گیرد.  در مقدار دانسیته اندازه زنجیر پلیمری و نوع و تعداد شاخه های موجود در زنجیر دخالت دارد. پلی اتیلن‌ها در گریدهای با وزن مختلف در بازار عرضه می‌شوند:

1- HDPE (پلی اتیلن با دانسیته بالا)

این نوع، دارای استحکام کششی بیشتر نسبت به سایر انواع پلی اتیلن است.

2- LDPE (پلی اتیلن با دانسیته پایین)

این نوع، دارای استحکام کششی کمی است. از دیگر خصوصیات این پلیمر، انعطاف پذیری و امکان تجزیه توسط میکروارگانیسم ها است.

3- LLDPE (پلی اتیلن خطی با دانسیته پایین)

این پلی اتیلن یک پلیمر خطی با تعدادی شاخه کوتاه است و معمولا از کوپلیمریزاسیون اتیلن با آلکن های بلند زنجیر ایجاد می شود.

4- MDPE (پلی اتیلن با دانسیته متوسط است)

پلی‌اتیلن کاربرد فراوانی در تولید انواع لوازم پلاستیکی مورد استفاده در آشپزخانه و صنایع غذایی دارد. از LDPE در تولید ظروف پلاستیکی سبک و همچنین کیسه‌ نایلون استفاده می‌شود. HDPE در تولید ظروف شیر و مایعات، انواع وسایل پلاستیکی آشپزخانه و مخازن آب کاربرد دارد. در تولید لوله‌های پلاستیکی و اتصالات لوله‌کشی معمولاً از MDPE استفاده می‌کنند. LLDPE به دلیل بالا بودن میزان انعطاف‌پذیری در تهیه انواع وسایل پلاستیکی انعطاف‌پذیر مانند لوله‌هایی با قابلیت خم شدن کاربرد دارد.

  مزیت نایلون های پلی اتیلنی به پلی آمیدی

دلیل این امر وجود دو ویژگی بسیار مهم در پلی اتیلن است. پلی اتیلن به عنوان یک ماده پلیمری، دارای خاصیت گرمانرم است. به این ترتیب وقتی در معرض حرارت قرار می‌گیرد، نرم و منعطف می‌شود. نایلون‌ها نیز با حرارت دادن پلی اتیلن تولید می‌شود؛ بنابراین نایلون‌ها همواره دارای ظاهری نرم و منعطف خواهند بود. مشخصه دوم پلی اتیلن، مقاومت بالای آن در برابر ضربه است که منجر به افزایش چغرمگی آن می‌شود. به همین دلیل پلی اتیلن گزینه مناسبی برای تولید نایلون‌ها به شمار می‌رود.

البته مزایا و مشخصات خوب دیگری نیز برای پلی اتیلن می‌توان بر شمرد؛ از جمله این که پلی اتیلن‌ها به هیچ عنوان سمی نیستند و مصرف آن‌ها هیچ‌گونه خطری برای سلامتی انسان ندارد. همچنین به طور کلی در شرایط آب و هوایی معمولی نامحلول است و تنها تحت شرایط خاصی از جمله حرارت دادن آن در هیدورکربنات‌ها یا هالوژن هیدروکربنات‌ها می‌توان آن را حل کرد.

 ویژگی نایلون ها

نایلون ویژگی های خاص و منحصر به فردی دارد که باعث می شود کاربردهای زیادی داشته باشد، از جمله:

• بسیار قوی و الاستیک است.
• استحکام بالایی دارد.
• شستشوی آن آسان است .
• فیبر نایلون در برابر گرما، اشعه ماوراء بنفش و مواد شیمیایی نسبتاً مقاوم است.
• برای تجزیه الیاف نایلونی به مدت زمان زیادی نیاز است.
• در برابر مواد شیمیایی و روغن ها بسیار مقاوم می باشد.
• قابلیت ارتجاعی خیلی بالایی دارد.

 کاربرد نایلون ها

نایلون ها در گستره وسیعی از صنایع مورد استفاده قرار می گیرند،

از جمله:

• بسته بندی
• صنایع خودرو سازی، قطعات ماشین ها و اتصالات
• صنایع بهداشتی
• صنایع الکترونیک
• صنایع موسیقی
• صنایع پوشاک
• لوازم پزشکی
• لوازم خانگی
• فیلم های محافظ