Tag: کیسه نایلون

تولید نایلون، یکی از پیشرفتهای مهم در زمینه شیمی و صنعت پلاستیک است که به دلایل مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گروه پوشینه بسپار در ادامه به برخی از مزایای تولید نایلون اشاره می‌کنیم:

1-مقاومت و استحکام بالا:نایلون دارای خصوصیت مقاومت و استحکام فیزیکی بالا است،

که این ویژگی‌ها از آن یک جایگزین مناسب برای مواد مانند پنبه و صوف در تولید محصولات مختلف می‌کند.

2-خواص مکانیکی مناسب:نایلون به دلیل مقاومتش در برابر کشش و شکست،

به خوبی در تولید قطعات و محصولاتی که نیاز به پایداری مکانیکی دارند، استفاده می‌شود.

3-زیبای و رنگ پذیری: نایلون قابلیت رنگ‌پذیری بسیار بالایی دارد و به سادگی قابل رنگ‌آمیزی است. این ویژگی به تولید محصولات با طرح‌ها و رنگ‌های متنوع کمک می‌کند.

4-مقاومت در برابر شرایط محیطی: نایلون دارای مقاومت خوبی در برابر تغییرات دما و رطوبت است.

این ویژگی‌ها آن را به یک ماده مناسب برای استفاده در شرایط محیطی متنوع از جمله بیرون از منزل تا برخوردهای با آب و هوای سرد می‌کند.

5-سبکی و انعطاف پذیری: نایلون به دلیل وزن نسبتاً سبک خود و انعطاف‌پذیری، برای تولیدات  لباس‌ها، کیف‌ها، پوشاک و وسایل ورزشی مناسب است.

6-مقاوم در برابر حشرات و میکروب ها: نایلون مقاوم در برابر حشرات، آفات و میکروب‌ها است که این ویژگی می‌تواند در ساخت محصولاتی که به تماس با عوامل زیستی در طول زمان معرض هستند، مفید باشد.

7-قابلیت بازیافت: نایلون از جمله پلاستیک‌های قابل بازیافت است، که می‌تواند در کاهش آلودگی محیطی به عنوان یک مزیت مهم محسوب شود.

با این وجود، لازم به ذکر است که تولید نایلون نیز با مشکلاتی همچون تاثیرات زیست‌محیطی منفی و وابستگی به منابع فسیلی مانند نفت مواجه است که نیاز به مدیریت مناسب دارد.

 

نایلون های فودگرید

نایلون چیست؟

 

 

نایلون(nylon) یکی از پلیمرهای مهم و گسترده استفاده شده در صنایع مختلف است.

این پلیمر به دلیل خواص فیزیکی و مکانیکی برتر، از فیبرهای مصنوعی تا پلاستیک‌های مهندسی و کاربردهای پزشکی، از پوشاک تا بسته‌بندی، بازیافت و غیره، در بسیاری از محصولات و صنایع مورد استفاده قرار می‌گیرد.

اما به منظور بهبود کیفیت نهایی nylon و تأمین خواص بهینه آن، باید به فاکتورهای مهمی که در فرآیند تولید و خواص نهایی ان تأثیرگذار هستند، توجه ویژه‌ای شود.

این مقاله به بررسی فاکتورهای کلیدی و مهم در کیفیت نایلون در مجموعه پوشینه بسپار می‌پردازد.

1-انتخاب ترکیب شیمیایی مناسب:

ترکیب شیمیایی در nylon  بر اساس نوع اتم‌ها و اتصالات مختلف می‌تواند متغیر باشد. به عنوان مثال، نایلون ۶، نایلون ۶٬۶ و نایلون ۱۲ از جمله انواع شناخته شده نایلونها هستند

که هر کدام خواص و کاربردهای خاص خود را دارند. انتخاب ترکیب شیمیایی مناسب برای کاربردهای مورد نظر از جمله مهم‌ترین مواردی است که بر کیفیت نهایی ان تأثیر می‌گذارد.

2-کنترل وزن مولکولی:

وزن مولکولی نایلون نقش مهمی در خصوصیات مکانیکی، مقاومتی و حتی ترمیکی آن ایفا می‌کند.

وزن مولکولی بالاتر معمولاً منجر به خواص مکانیکی بهتر و کیفیت بالاتر نایلون می‌شود. کنترل دقیق وزن مولکولی از طریق فرآیندهای تولید می‌تواند به بهبود کیفیت نایلون کمک کند.

3-روش تولید و فرآیند تولید:

روش‌های تولید نایلونها می‌توانند شامل فرآیندهای مختلفی مانند پلیمریزه کردن، اکسترودرهای فیلم، فرمینگ و حق نخوردن بافت باشند. این فرآیندها می‌توانند تأثیر زیادی بر خواص و کیفیت نهایی نایلون داشته باشند. بهینه‌سازی و کنترل دقیق این فرآیندها به بهبود کیفیت نهایی نایلون کمک می‌کند.

4-تراکم بلورها: (Crystallinity)

بلورهای نایلونها دارای ساختار بلوری منظم‌تری هستند و معمولاً خواص مکانیکی و مقاومتی بهتری نسبت به نایلونهای غیربلورین دارند. بهینه‌سازی تراکم بلورها دران  می‌تواند بهبود قابل توجه‌ای در کیفیت و خصوصیات آن ایجاد کند.

5-استفاده از مواد تقویت‌کننده:

اضافه کردن مواد تقویت‌کننده مانند الیاف شیشه‌ای یا کربنی به نایلون می‌تواند خصوصیات مکانیکی آن را بهبود بخشد و نیروهای کششی و ضربه‌ای را افزایش دهد.

6-مقاومت در برابر حرارت و پایداری حرارتی:

مقاومت نایلونها در برابر حرارت و پایداری حرارتی بسیار مهم است، زیرا در برخی کاربردها نیاز به مقاومت در برابر دماهای بالا و شرایط حرارتی استرس زا وجود دارد. اضافه کردن مواد پایداری حرارتی می‌تواند به کیفیت نهایی ان کمک کند.

7-مقاومت شیمیایی:

مقاومت نایلونها در برابر مواد شیمیایی مختلف نیز از جمله فاکتورهای مهمی است که باید در نظر گرفته شود، زیرا در برخورد با مواد شیمیایی مختلف ممکن است تغییراتی در خواص و کیفیت آن ایجاد شود.

با توجه به اهمیت گسترده و کاربردهای مختلف  nylon در صنایع، بهبود کیفیت آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

فاکتورهای مذکور می‌توانند در بهبود کیفیت نهاییnylon تأثیرگذار باشند. با بهینه‌سازی ترکیب شیمیایی، کنترل وزن مولکولی، فرآیندهای تولید، تراکم بلورها و استفاده از مواد تقویت‌کننده و مواد پایداری حرارتی، می‌توان به خواص و کیفیت بهتری درnylon دست یافت

و از مزایای این پلیمر در صنایع مختلف بهره‌برداری نمود.

 

مطالب بیشترویژگی محصولات  فود گرید پوشینه بسپار

انواع نایلون

تاریخچه نایلون 

 

جرقه گیری نایلون چیست؟

پلاستیک ها و انواع نایلون ها مقاومت بالایی در برابر چاپ و رنگ پذیری دارند و رنگ ها قدرت چسبندگی مناسبی برای آمیختن به این مواد ندارند. بنابراین عملیات جرقه گیری یکی از مهم ترین فرآیندها برای اعطای خاصیت چاپ پذیری به نایلون ها می باشد. در واقع این عملیات قدرت رنگ پذیری و چاپ پذیری نایلون ها را افزایش می دهد.

مکانیزم عملیات جرقه گیری

نایلون ها زنجیره های طویل پلیمری هستند که از به هم پیوستن مونومرها ساخته شده اند. مولکول های مرکب تنها به نقاط آزاد می توانند متصل شوند و از آنجایی که نقاط آزاد(انتهایی) پلیمرها نسبت به مونومرها کمتر می باشد از این رو مولکول های مرکب خاصیت چسبندگی کمی به نایلون ها از خود نشان می دهند و با فاصله های زیاد از هم روی نایلون نقش می بندند.

طی عملیات جرقه گیری شک الکترونیکی توسط دستگاه جرقه گیری به سطح نایلون ها داده می شود و الکترون ها با شتاب و فرکانس بالا به سطح فیلم پرتاب می شوند که منجر به شکسته شدن پیوندهای پلیمری و افزایش تعداد نقاط انتهایی و در نتیجه افزایش واکنش شیمیایی میان مولکول های مرکب و نقاط آزاد زنجیره ها می شود.

از سوی دیگر، توسط این جرقه ها پیوند مولکول های اکسیژن شکسته شده و گاز اوزون تشکیل می شود و این گازها گروه های کربونیل با سطح انرژی بالاتری ایجاد کرده و واکنش پذیری افزایش می یابد. از لحاظ فیزیکی نیز با انجام این عمل سطح نایلون زبر تر شده و مرکب به راحتی به سطح نایلون می چسبد و کیفیت و ظرافت چاپ افزایش می یابد.

جرقه گیری پیش از چاپ

انواع نایلون ها به دلیل قیمت مناسب و در دسترس بودن گزینه ای عالی برای استفاده در صنایع بسته بندی می باشند و از آنجایی که صاحبان صنایع تولیدی مایل به چاپ برند و تبلیغات خود بر روی نایلون ها می باشند، چاپ در صنایع بسته بندی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در نتیجه عملیات جرقه گیری به عنوان ضروری ترین بخش در صنعت چاپ نایلون ها به منظور افزایش کیفیت چاپ به شمار می رود. از فرآیندهای فلسکو، سیلک، آفست و هلیوگراور برای چاپ بر روی انواع نایلون ها می توان نام برد.

تاریخچه اختراع دستگاه جرقه گیری

اختراع دستگاه جرقه گیری نایلون که به نام کرونا نیز مشهور می باشد در دهه 1950 میلادی در دانمارک توسط مهندس ورنر ایزبی انجام شد. ورنر برای حل مشکل چاپ بر روی نایلون های یکی از مشتریان کارخانجات تولیدی به تحقیق و پژوهش پرداخت.

او پس از انجام آزمایشاتی دریافت که مشکل چاپ پذیری نایلون ها توسط شعله گاز و یا جرقه برطرف می شود اما این روش ها با مشکلاتی همراه بودند که منجر به ادامه بررسی ها برای یافتن روشی بهتر شدند. پس از مطالعات فراوان و انجام پژوهش های مداوم ورنر موفق به اختراع دستگاه جرقه گیری شد. در حال حاضر انواع مختلفی از این دستگاه برای جرقه گیری انواع فیلم های پلیمری موجود می باشد.

جمع بندی

به طور کلی جرقه گیری باعث افزایش خاصیت تر شوندگی می شود که این امر ارتقا توانایی تماس مایع با سطح را موجب می شود. به همین منظور اتصال هرگونه مایع از جمله مرکب به سطح نایلون ها انجام شده، فاصله مولکول های مرکب از هم کاهش یافته و کیفیت چاپ بالا می رود.

 

 نایلون چیست؟

nylonنام یکی از خانواده‌های پلیمرهای ترکیبی است که به طور عمده‌ای در تولید وسایل مصرفی و پوششی به کار می رود. نایلون اولین الیاف مصنوعی بود که  به دست انسان ساخته شد و یکی از پر کاربرد ترین پلیمر هاست که از مواد نرم تولید شده است. بر خلاف سایر فیبر های ارگانیک و یا نیمه ترکیبی، خاصیتی کاملاً ترکیبی دارد و این بدین معنی است که  هیچ ماده ی ارگانیک و اصلی در خود ندارد. در این مقاله قصد داریم که در مورد تفاوت نایلون پلی آمیدی و پلی اتیلن صحبت کنیم ،در ادامه همراه ما باشید .

 دسته بندی نایلون ها براساس ماده اولیه

مواد اولیه‌ای که در تولید نایلون مورد استفاده قرار می‌گیرد، مواد پلیمری هستند. در بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی، نایلون را از پلیمرهایی که دارای ساختار پلی آمیدی هستند، تولید می‌کنند؛ اما در ایران، نایلون‌ها به کمک فیلم‌های دمشی که از پلی اتیلن به دست می‌آیند، تولید و روانه بازار می‌شوند.

معمولا از پلی اتیلن به عنوان پلیمر پایه در تولید نایلون‌ها و نایلکس‌ها استفاده می‌شود. پلی اتیلن‌ها به عنوان گروهی از مواد پلیمری، دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مشخصی هستند. به کمک اضافه کردن برخی مواد افزودنی به پلیمرها، خواص آن‌ها را می توان تقویت کرد. در تولید  مواد افزودنی را به منظور ارتقای مقاومت کشسانی، تنظیم شبکه ساختاری و افزایش شفافیت سطح نایلون‌های پلی اتیلنی انجام می‌دهند.

•  نایلون های پلی آمیدی

نایلون پلی آمید پلیمری است که توسط والاس کاروترز متخصص شیمی آلی کمپانی دوپونت که یکی از بزرگترین تولید کننده های مواد شیمیایی درآمریکا و جهان است درسال 1935 تولید شد. کاروترز روی این پروژه کارکرد تا درنهایت موفق شد درسال  1938اولین محصول نایلونی که مسواک با الیاف نایلون بود، تولید کند. بعد از تولید مسواک معروف ترین محصول نایلونی  که همان جوراب نایلونی زنانه بود به وجود آمد. پس از این کشف بزرگ بسیاری از دانشمندان در پی بدست آوردن محصولات جدید و کشف راز این محصول بودند و در این راستا آزمایش های گوناگونی انجام دادند .

نایلون اولین پلیمر ترکیبی است که در تجارت پیروز است. در جنگ جهانی دوم ابریشم کیمیا شده بود. بنابراین استفاده از این نوع از پلیمرهای ترکیبی زمانی آغاز شد که به دنبال جایگزینی برای کنف و ابریشم در ساخت چتر نجات، جلیقه و تایرهای بسیاری از خودروهای نظامی در جنگ جهانی دوم بودند، در واقع نایلون ساخته شد تا به جای ابریشم مورد استفاده قرار گیرد. دقیقاً پس از جنگ، مردم با فقدان مواد اولیه مانند نخ و ابریشم برای دوخت لباس‌های سنتی روبرو شدند و به همین دلیل نیز افرادی از ایده ای جدید کمک گرفته و پارچه ی چترهای نجات را به لباس تبدیل کردند.

پس از آن به کارگیری این نوع از پلیمرهای ترکیبی در لباس بانوان با استقبال خوبی روبرو شد و تولید لباس زیر و جوراب های ساق بلند از جنس نایلون روز به روز بیشتر شد. در همان دوره، نایلون با محبوبیت بیشتری در عرصه های مختلف مصرفی و ارتشی روبرو شد، حتی یکی از شعارهایی که برای تبلیغ نایلون از آن استفاده می کردند آن را مستحکم تر از فولاد و لطیف مثل تار عنکبوت تعبیر می کردند.

•  تقسیم بندی نایلون های پلی آمید

این محصول در درجه‌های مختلفی تولید می‌شود که درجه ۶ و ۶,۶ آن مهم ترین پلی آمیدها هستند و بیشترین میزان کاربرد در بازار و صنایع مختلف را دارند. نایلون 6 و نایلون 6,6 در صنعت به صورت الیاف به کار برده می شوند.

1-  نایلون 6

نایلون 6 یا پلی کاپرولاکتام  دارای استحکام کششی و سختی بالا بوده و از خواص ضد چروک، مقاومت سایشی، الاستیسیته و درخشندگی خوبی برخوردار است و همچنین مقاومت خوبی در برابر اسید و قلیا دارد. رنگ پذیری خوب از ویژگی های بارز این پلیمر به حساب می آید. نایلون ۶ را می توان با استفاده از تثبیت کننده ها در طول پلیمریزاسیون اصلاح کرده و خواص شیمیایی و واکنش پذیری آن را تقویت نمود.

nylon 6 پایداری هیدرولیکی خوب، هزینه ی ساخت و تولید کمتر و در تست های حرارتی عملکرد خیلی خوبی نسبت به نایلون ۶٫۶  دارد. نایلون ۶ در صنعت هواپیما و خودروسازی، ساخت تور، کالاهای مصرفی و صنعتی، طناب، لباس های کشی، ساخت رشته ی ابزار آلات موسیقی(تار، سه تار و ویولن)، صنایع الکترونیکی و برق مورد استفاده قرار می گیرند.

 

2- نایلون 6,6

این دسته از پلی‌آمید ها از هگزا متیل دی آمین و اسید آدیپیک سنتز می شوند.  به خاطرنقطه‌ی ذوب بالا، مقاومت حرارتی نسبت به نایلون ۶، مقاومت سایشی، استحکام و پایداری بالایی که دارند. در ساخت انواع قطعات اتومبیل، کیسه هوا، پوشاک، الیاف فرش، ساخت سی دی، چرخ دنده ها، بلبرینگ ها، عایق برق و… کاربرد دارند. جذب بالای آب و مقاومت شیمیایی پایین از معایب این گرید از پلی آمید به شمار می آید.

تولید محصولات  پلی آمید ۶٫۶ بصورت قالب ریزی تزریقی برای ساخت لوله، پروفیل ها، شیلنگ، خودکار مورد استفاده قرار می گیرند. برای افزایش سختی، مقاومت حرارتی و… این پلی آمید می توان از الیاف شیشه استفاده کرد.

 

 

مقایسه نایلون 6 و 6,6

خصوصیت مهم نایلون‌ها استحکام و وزن سبک آن‌ها است. این الیاف برخلاف بسیاری از الیاف مصنوعی، مقاومت سایشی بالایی دارند و در برابر چروک مقاوم هستند. بسیار الاستیک هستند و درخشش ابریشمی و ظاهری شبیه پنبه و پشم دارند. پارچه بافته شده از نایلون، رطوبت، هوا و گرما را به خوبی حبس می‌کند. تفاوت نایلون 6 و6,6 از تفاوت در ساختار آن ناشی می‌شود.

همانطور که گفته شد نایلون6 از اسید کاپرولاکتام حاصل می‌شود و نایلون6,6 مشتق از اسید آدیاپیک و هگزامتیلن دی‌آمین است. این تفاوت ساختاری باعث می‌شود نایلون 6 مقاومت دربرابر ضربه بیشتری داشته باشد.

از طرفی نایلون 6,6 دمای ذوب کریستالی 265 درجه سانتی‌گراد و نایلون 6 دمای ذوب کریستالی پایین‌تر(225 درجه سانتی‌گراد) دارد. همچنین نایلون 6,6 مقاومت کششی بالاتری دارد ولی به اندازه نایلون6 قابل بازیافت نیست. با توجه به موارد گفته شده و براساس کاربرد موردنظر از الیاف نایلون6 و نایلون 66 درکاربرهای مختلف استفاده می‌شود.

 نایلون های پلی اتیلنی

مواد اولیه هر محصولی نقش بسزایی در کیفیت و مرغوبیت محصول نهایی دارد. پلی اتیلن یکی از مهم ترین مواد تشکیل دهنده نایلون ها است.

پلی اتیلن اولین بار به طور اتفاقی توسط شیمیدان آلمانی هانس ون پخمان سنتز شد. او در سال 1898 هنگام حرارت دادن دی آزو متان، ترکیب مومی شکل سفیدی را سنتز کرد که بعد ها پلی اتیلن نام گرفت. اولین سنتز صنعتی پلی اتیلن توسط ازیک ناوست و رینولر گیسون از شیمیدان های معروف در 1933 صورت گرفت. این دو دانشمند با حرارت دادن مخلوط اتیلن و بنزآلدهید در فشار بالا ماده موم مانند به دست آوردند.

علت این واکنش وجود ناخالصی های اکسیژن دار در دستگاه های مورد استفاده بود که به عنوان ماده آغازگر پلیمریزاسیون عمل کرده بود. در سال 1935 مایکل پرین یکی دیگر از دانشمندها این روش را توسعه داد و تحت فشار بالا پلی اتیلن را سنتز کرد که این روش اساسی برای تولید پلی اتیلن در سال 1939 شد.

در طول جنگ جهانی دوم شرکتهای  ICI و Dupont در آمریکا تحقیقات بیشتری بر روی پلی اتیلن انجام دادند که در نهایت در سال 1944 تولید انبوه این ماده به عنوان مواد مصرفی در نایلون تحت لیسانس  ICI آغاز گردید.

  طبقه بندی پلی اتیلن ها

طبقه بندی اتیلن ها بر اساس دانسیته آنها صورت می گیرد.  در مقدار دانسیته اندازه زنجیر پلیمری و نوع و تعداد شاخه های موجود در زنجیر دخالت دارد. پلی اتیلن‌ها در گریدهای با وزن مختلف در بازار عرضه می‌شوند:

1- HDPE (پلی اتیلن با دانسیته بالا)

این نوع، دارای استحکام کششی بیشتر نسبت به سایر انواع پلی اتیلن است.

2- LDPE (پلی اتیلن با دانسیته پایین)

این نوع، دارای استحکام کششی کمی است. از دیگر خصوصیات این پلیمر، انعطاف پذیری و امکان تجزیه توسط میکروارگانیسم ها است.

3- LLDPE (پلی اتیلن خطی با دانسیته پایین)

این پلی اتیلن یک پلیمر خطی با تعدادی شاخه کوتاه است و معمولا از کوپلیمریزاسیون اتیلن با آلکن های بلند زنجیر ایجاد می شود.

4- MDPE (پلی اتیلن با دانسیته متوسط است)

پلی‌اتیلن کاربرد فراوانی در تولید انواع لوازم پلاستیکی مورد استفاده در آشپزخانه و صنایع غذایی دارد. از LDPE در تولید ظروف پلاستیکی سبک و همچنین کیسه‌ نایلون استفاده می‌شود. HDPE در تولید ظروف شیر و مایعات، انواع وسایل پلاستیکی آشپزخانه و مخازن آب کاربرد دارد. در تولید لوله‌های پلاستیکی و اتصالات لوله‌کشی معمولاً از MDPE استفاده می‌کنند. LLDPE به دلیل بالا بودن میزان انعطاف‌پذیری در تهیه انواع وسایل پلاستیکی انعطاف‌پذیر مانند لوله‌هایی با قابلیت خم شدن کاربرد دارد.

  مزیت نایلون های پلی اتیلنی به پلی آمیدی

دلیل این امر وجود دو ویژگی بسیار مهم در پلی اتیلن است. پلی اتیلن به عنوان یک ماده پلیمری، دارای خاصیت گرمانرم است. به این ترتیب وقتی در معرض حرارت قرار می‌گیرد، نرم و منعطف می‌شود. نایلون‌ها نیز با حرارت دادن پلی اتیلن تولید می‌شود؛ بنابراین نایلون‌ها همواره دارای ظاهری نرم و منعطف خواهند بود. مشخصه دوم پلی اتیلن، مقاومت بالای آن در برابر ضربه است که منجر به افزایش چغرمگی آن می‌شود. به همین دلیل پلی اتیلن گزینه مناسبی برای تولید نایلون‌ها به شمار می‌رود.

البته مزایا و مشخصات خوب دیگری نیز برای پلی اتیلن می‌توان بر شمرد؛ از جمله این که پلی اتیلن‌ها به هیچ عنوان سمی نیستند و مصرف آن‌ها هیچ‌گونه خطری برای سلامتی انسان ندارد. همچنین به طور کلی در شرایط آب و هوایی معمولی نامحلول است و تنها تحت شرایط خاصی از جمله حرارت دادن آن در هیدورکربنات‌ها یا هالوژن هیدروکربنات‌ها می‌توان آن را حل کرد.

 ویژگی نایلون ها

نایلون ویژگی های خاص و منحصر به فردی دارد که باعث می شود کاربردهای زیادی داشته باشد، از جمله:

• بسیار قوی و الاستیک است.
• استحکام بالایی دارد.
• شستشوی آن آسان است .
• فیبر نایلون در برابر گرما، اشعه ماوراء بنفش و مواد شیمیایی نسبتاً مقاوم است.
• برای تجزیه الیاف نایلونی به مدت زمان زیادی نیاز است.
• در برابر مواد شیمیایی و روغن ها بسیار مقاوم می باشد.
• قابلیت ارتجاعی خیلی بالایی دارد.

 کاربرد نایلون ها

نایلون ها در گستره وسیعی از صنایع مورد استفاده قرار می گیرند،

از جمله:

• بسته بندی
• صنایع خودرو سازی، قطعات ماشین ها و اتصالات
• صنایع بهداشتی
• صنایع الکترونیک
• صنایع موسیقی
• صنایع پوشاک
• لوازم پزشکی
• لوازم خانگی
• فیلم های محافظ

پلی اتیلن پلیمری است از خانواده پلاستیک ها که قابلیت ذوب شدن و قالب گیری دارد . پلیمراز پلیمریزاسیون اتیلن ( گازی بی رنگ) است . ازدو اتم کربن , چهاراتم هیدروژن تشکیل می شود ، به دست می آید. مهم ترین ویژگی  پلی اتیلن که در تولید محصولات پلیمری تاثیر گذار است، جرم مولکولی و دانسیته می باشد.

 این ماده بارسیدن به نقطه ذوب خود به حالت مایع و با رسیدن به نقطه انجماد به حالت جامد تبدیل می شود. پلی اتیلن از نفت به دست می آید.تقريبا از هر 1.75 كيلوگرم نفت خام يك كيلوگرم پلي اتيلن توليد می شود .  

از این ماده معمولا جهت ساخت ترکیبات پلاستیکی استفاده می گردد.از پلی اتیلن  به صورت خالص مورد استفاده قرار گیرد. این ماده با این که در طیف وسیعی از مصارف گوناگون استفاده شود . این ماده می تواند برای انسان و محیط زیست نیز آسیب رسان باشد.

کاربرد

پلی اتيلن كاربرد فراوانی در توليد انواع لوله  لوازم پلاستيك مورد استفاده در آشپزخانه و صنايع غذايي دارد . از LDPE در توليد ظروف پلاستيكي سبك و همچنين كيسه‌هاي پلاستيك استفاده مي‌شود.  LDPE در توليد ظروف شير و مايعات و انواع وسايل پلاستيكي آشپزخانه كاربرد دارد. در توليد لوله‌هاي پلاستيكي و اتصالات لوله‌كشي معمولاً از MDPE استفاده مي‌كنند.

 LLDP بدليل بالا بودن ميزان انعطاف پذيري در تهيه انواع وسايل پلاستيكي انعطاف پذير مانند لوله‌هايي با قابليت خم شدن كاربرد دارد. اخيرا پژوهش‌هاي فراواني در توليد پلي اتيلن هايي با زنجير بلند و داراي شاخه‌هاي كوتاه انجام شده است. اين پلي اتيلن‌ها در اصل HDPE با تعدادي شاخه‌هاي جانبي هستند اين پلي اتيلن‌ها تركيبي استحكام HDPE و انعطاف پذيري LDPE را دارد.

انواع پلی اتیلن

پلی اتیلن سبک

اين پلی اتيلن دارای زنجيره شاخه دار می باشد . بنابراين زنجيره های ( LDPE ) نمی‌توانند بخوبی با يكديگر پيوند برقرار كنند و دارای نيروی بين مولكولی ضعيف و استحكام كششی كمتری است . اين نوع معمولاً با روش پليمريزاسيون راديكالی توليد می‌شود. از خصوصیات این نوع می توان به انعطاف‌پذیری و امکان تجزیه بوسیله میکرو ارگانیسم ها اشاره کرد . پلی اتیلن به لحاظ فشردگی کم و پایین مولکولی از دانسیته پایین برخوردار است . همین امر، باعث افزایش انعطاف پذیری آن میگردد که این خاصیت باعث شده بیش از پنجاه درصد از تولید این محصول در ساخت فیلم و ورق جهت مصرف در روکش های طلقی شفاف، آسترهای بسته بندی، کاورها و چمدانها مصرف گردد.  

پلی اتیلن سنگین

این نوع از پلی اتیلن دارای زنجیر پلیمری بدون شاخه است. پلی اتیلن سنگین جامدی سفید رنگ و مات است و فیلم‌های ترد تشکیل می دهد .  در صنعت، این پلیمرهابه وسیله کاتالیزورهای بر پایه ترکیبات تیتانیم (زیگلر- ناتا) ، کاتالیزورهای بر پایه کروم (فیلیپس) و همچنین متالوسن تهیه می‌شوند. این پلیمرها بسیاری بلوری هستند (۷۰-۸۰ درصد) و دمای ذوب آن‌ها حدود ۱۳۰ درجه سانتی‌گراد است. معمولا از چگالی به عنوان معیاری از درصد بلور از آلکیل‌هایی مانند آلفا الفین‌ها (olefins-α) شامل بوتن، هگزن و اکتن به عنوان کومونومر حین پلیمر شدن استفاده می‌شود. در این حالت، شاخه‌های کوتاه در طول زنجیر اصلی پلیمر ایجاد می شود.

این شاخه‌های کوچک سبب کاهش بلورینگی و سفتی پلیمر می‌شوند. قابل ذکر است،  عمومی ترین و پرمصرف ترین و شاید اولین نوعی از پلاستیک ها که به وجود می آید پلی اتیلن سنگین (HDPE) است. زنجيره مولكولي در اين نوع پليمر، فشرده است كه همين عامل باعث افزايش دانسيته آن می گردد . به همین دلیل انعطاف پذيري به شدت كاهش ميابد. اين نوع پليمر گرچه مقاومت ضربه اي كمتري نسبت به پلی اتيلن سبک را دارد اما مقاومت آن در برابر مواد شيميايي همانند مقاومت آن در برابر تنشهاي شكننده محيطي خوب است.

پلی اتیلن سنگین به صورت اولیه یکدست است، خالص و غیرشفاف است، رنگی نبوده و در صورت لزوم به آنها رنگدانه اضافه می شود. این مواد در رنگ های سفید، قرمز، آبی، زرد، سبز، مشکی و حتی گاهی به رنگ مواد خام خود استفاده می شوند. عایق الکتریسیته بوده و در برابر حرارت مستقیم از بین خواهند رفت. از انواع مواد تولیدی پلی اتیلن سنگین می توان به لوله پلی اتیلن آبرسانی، فاضلابی و صنعتی، ساخت اسباب بازی، لوازم ورزشی، فيلم پلي اتيلن سنگين، ظروف آب معدنی و نوشابه خانواده و . . . را نام برد.