جرقه گیری نایلون
جرقه گیری نایلون چیست؟
پلاستیک ها و انواع نایلون ها مقاومت بالایی در برابر چاپ و رنگ پذیری دارند و رنگ ها قدرت چسبندگی مناسبی برای آمیختن به این مواد ندارند. بنابراین عملیات جرقه گیری یکی از مهم ترین فرآیندها برای اعطای خاصیت چاپ پذیری به نایلون ها می باشد. در واقع این عملیات قدرت رنگ پذیری و چاپ پذیری نایلون ها را افزایش می دهد.
مکانیزم عملیات جرقه گیری
نایلون ها زنجیره های طویل پلیمری هستند که از به هم پیوستن مونومرها ساخته شده اند. مولکول های مرکب تنها به نقاط آزاد می توانند متصل شوند و از آنجایی که نقاط آزاد(انتهایی) پلیمرها نسبت به مونومرها کمتر می باشد از این رو مولکول های مرکب خاصیت چسبندگی کمی به نایلون ها از خود نشان می دهند و با فاصله های زیاد از هم روی نایلون نقش می بندند.
طی عملیات جرقه گیری شک الکترونیکی توسط دستگاه جرقه گیری به سطح نایلون ها داده می شود و الکترون ها با شتاب و فرکانس بالا به سطح فیلم پرتاب می شوند که منجر به شکسته شدن پیوندهای پلیمری و افزایش تعداد نقاط انتهایی و در نتیجه افزایش واکنش شیمیایی میان مولکول های مرکب و نقاط آزاد زنجیره ها می شود.
از سوی دیگر، توسط این جرقه ها پیوند مولکول های اکسیژن شکسته شده و گاز اوزون تشکیل می شود و این گازها گروه های کربونیل با سطح انرژی بالاتری ایجاد کرده و واکنش پذیری افزایش می یابد. از لحاظ فیزیکی نیز با انجام این عمل سطح نایلون زبر تر شده و مرکب به راحتی به سطح نایلون می چسبد و کیفیت و ظرافت چاپ افزایش می یابد.
جرقه گیری پیش از چاپ
انواع نایلون ها به دلیل قیمت مناسب و در دسترس بودن گزینه ای عالی برای استفاده در صنایع بسته بندی می باشند و از آنجایی که صاحبان صنایع تولیدی مایل به چاپ برند و تبلیغات خود بر روی نایلون ها می باشند، چاپ در صنایع بسته بندی از اهمیت ویژه ای برخوردار است و در نتیجه عملیات جرقه گیری به عنوان ضروری ترین بخش در صنعت چاپ نایلون ها به منظور افزایش کیفیت چاپ به شمار می رود. از فرآیندهای فلسکو، سیلک، آفست و هلیوگراور برای چاپ بر روی انواع نایلون ها می توان نام برد.
تاریخچه اختراع دستگاه جرقه گیری
اختراع دستگاه جرقه گیری نایلون که به نام کرونا نیز مشهور می باشد در دهه 1950 میلادی در دانمارک توسط مهندس ورنر ایزبی انجام شد. ورنر برای حل مشکل چاپ بر روی نایلون های یکی از مشتریان کارخانجات تولیدی به تحقیق و پژوهش پرداخت.
او پس از انجام آزمایشاتی دریافت که مشکل چاپ پذیری نایلون ها توسط شعله گاز و یا جرقه برطرف می شود اما این روش ها با مشکلاتی همراه بودند که منجر به ادامه بررسی ها برای یافتن روشی بهتر شدند. پس از مطالعات فراوان و انجام پژوهش های مداوم ورنر موفق به اختراع دستگاه جرقه گیری شد. در حال حاضر انواع مختلفی از این دستگاه برای جرقه گیری انواع فیلم های پلیمری موجود می باشد.
جمع بندی
به طور کلی جرقه گیری باعث افزایش خاصیت تر شوندگی می شود که این امر ارتقا توانایی تماس مایع با سطح را موجب می شود. به همین منظور اتصال هرگونه مایع از جمله مرکب به سطح نایلون ها انجام شده، فاصله مولکول های مرکب از هم کاهش یافته و کیفیت چاپ بالا می رود.
